Twee grote witte haaien zwemmen in de oceaan en spotten twee overlevenden van een gezonken schip.

"Volg me zoon," zegt de vader haai terwijl ze naar de mensen toe zwemmen.

"Eerst zwemmen we om ze heen en laten alleen het topje van onze vin zien". Zo gezegd, zo gedaan.

"Goed gedaan zoon! Nu zwemmen we weer om ze heen en laten we onze vin in vol ornaat zien".

Zo gezegd, zo gedaan.

"Oke, en nu gaan we ze opeten!"

Als de haaien alle overlevenden hebben opgegeten vraagt de zoon aan zijn vader: "Maar, pap, waarom eten we ze niet gewoon meteen op".

"Nou, zoon, ze smaken veel beter als ze gepoept hebben!"